
مرضیه جعفری حالا تاثیرگذارترین چهره تاریخ فوتبال زنان ماست. در روزهایی که فوتبال ایران روزهای جذابی را در در رده ملی و باشگاهی ندارد، بدونشک امشب نقطه روشنی در میان همه این تاریکیها بود.
مرضیه جعفری حالا تاثیرگذارترین چهره تاریخ فوتبال زنان ماست. در روزهایی که فوتبال ایران روزهای جذابی را در در رده ملی و باشگاهی ندارد، بدونشک امشب نقطه روشنی در میان همه این تاریکیها بود.
به گزارش صبح فوتبالی :
فرهیختگان:این چند روز که اخبار برگزاری مراسم بهترینهای آسیا در ریاض منتشر میشد، به این فکر میکردیم که اگر دست مرضیه جعفری به عنوان بهترین مربی زن سال برسد، قرار است با چه جملاتی از این افتخار مهم بنویسیم. باز هم باید دی ماه ۸۲ را روایت کنیم که مرگ و زلزله بر سر بم و خانوادهاش آوار شد؟ از غم قلبِ پارسا، پسرش حرف بزنیم یا کرونای افشین که سوگ بزرگ خواهر شد؟ یا اصلا همین یکسال پیش و مرگ دلخراش ملیکا محمدی که یک تصادف او را از ما گرفت؟ اما نه!
برای این روز بزرگ اینبار نباید دیگر از غمها حرف زد. البته که مرضیه جعفری با ایستادن میان این غمها حالا یکی از مهمترین افتخارات فوتبال ایران را کسب کرده، اما روایت تلاشش برای توصیف این روز بزرگ مهمتر است. او حالا تاثیرگذارترین چهره تاریخ فوتبال زنان ماست و در جایگاه بزرگی ایستاده. با خاتون بم، جامی نیست که کسب نکرده باشد، بد نیست بدانید در همه این سالها ۱۱ لیگ گرفته، در فوتبال ملی هم امسال در انتخابی جام ملتها صعود درخشانی با دختران ایران داشت و حالا با آنها حالا رویای حضور در جام جهانی را در سر دارد، امشب هم که کلکسیون افتخاراتش را کامل کرد. در روزهایی که فوتبال ایران روزهای جذابی را در در رده ملی و باشگاهی ندارد، بدونشک امشب نقطه روشنی در میان همه این تاریکیها بود.