
پس از رفتن اوسمار از پرسپولیس، روند نزولی این تیم شروع شد و احتمال میرود هاشمیان با کسب نتایج ضعیف، جایش را به سرمربی دیگری بدهد.
پس از رفتن اوسمار از پرسپولیس، روند نزولی این تیم شروع شد و احتمال میرود هاشمیان با کسب نتایج ضعیف، جایش را به سرمربی دیگری بدهد.
به گزارش صبح فوتبالی :
طرفداری | پرسپولیس احتمالاً در حال انتخاب هشتمین سرمربی ۱۰ سال اخیر خودش است. هاشمیان خوب کار نکرده و با توجه به باخت پرسپولیس مقابل خیبر، تیمش در آستانهی یک سقوط آزاد تا میانهی جدول است.
پرسپولیس از سال ۱۳۹۴ با حضور برانکو حرکت در مسیر عالی شدن را آغاز کرد. در این مدت، پرسپولیس ۷ بار قهرمان لیگ، ۲ بار قهرمان حذفی و ۲ بار قهرمان سوپرجام شد و ۲ بار هم به فینال آسیا رسید، اما ظاهراً دوران ناکامی در پرسپولیس حالا آغاز شده است.
میانگین برانکو البته نسبت به مربیانی مثل اوسمار، گلمحمدی و حتی کالدرون ضعیف است، اما یادتان باشد برانکو یک تیم بههمریخته و ضعیف را تحویل گرفت و روی این تیم بدون ادعا کار کرد تا تبدیل به یک تیم بزرگ شود. برانکو در ۳۶ بازی اول خود ۶۵ امتیاز گرفت و سپس در ۹۰ بازی موفق به کسب ۱۹۱ امتیاز شد. او معمار قهرمانیهای بزرگ پرسپولیس در ۱۰ سال اخیر است.
کالدرون در پرسپولیسِ قهرمان برانکو شروع به کار کرد و علیرغم ثبت ۴ باخت در نیمفصل اول، به واسطهی بردها و عملکرد خوب، صدرنشین مسابقات لیگ برتر شد. عملکرد او با تیم پرسپولیس منطقی ارزیابی میشود و بیشک اگر او در ادامهی کار آن سال با پرسپولیس در لیگ مانده بود، این تیم عنوان قهرمانی را به دست میآورد، کما اینکه گلمحمدی جانشین او شد و با این تیم راحت قهرمان شد.
او بلد بود بهراحتی تیم را در موفقیت حفظ کند. او در سالهای اول و دوم برای قهرمانی مشکلی نداشت، ولی در سال سوم قهرمانی را به استقلال داد و سال بعد به سختی یک بار دیگر پرسپولیس را قهرمان کرد. با این حال در نیمفصل اول سال چهارم کار در پرسپولیس، عملکرد او با تیم زیاد خوب نبود و او از هدایت تیم کنار رفت. او مثل برانکو پروفسور نبود، اما بلد بود از قابلیتهای تیم بهرهی درستی ببرد.
عملکرد او در کسب امتیاز فوقالعاده بود و با وجود باخت در بازی اول خود با تیم پرسپولیس، نتایجی فوقالعاده گرفت و برخی از بازیهایش با هدایت پرسپولیس عالی درآمد. اوسمار پرسپولیس را در شرایطی گرفت که تیم حالش خوب نبود، اما با حضور استقلالی که خوب امتیاز میگرفت و سپاهان فوقالعادهی آن سال، تیم پرسپولیس با ارائهی بهترین بازیهایش در سالهای اخیر، عنوان قهرمانی را به دست آورد.
سقوط امپراتوری سرخ سالهای اخیر از دوران او و چند باخت متوالی در دههی دوم بازیهای تیمش رقم خورد. گاریدو بد نتیجه نگرفته بود، اما چند باخت متوالی و ناکامی در آسیا باعث شد که پرسپولیس قبل از اینکه مربی جدید انتخاب کند، او را کنار بگذارد. گاریدو رفتهرفته پرسپولیس را از اوج دور نگه داشت. با وجود اینکه شرایط در دوران کارتال برای پرسپولیس بهتر شد، اما ظاهراً سقوط پرسپولیس با هاشمیان ادامهی روند ناکامیهای گاریدو است.
البته او دوران کوتاهی سرمربی پرسپولیس بود و نتایجش در لیگ هم خوب بود، اما به هر حال او سرمربی تیم نبود و نمیتوان به صرف انجام ۴ بازی در لیگ دربارهی کارنامهاش حرف زد.
پرسپولیس در دوران حضور او فوتبال بهتری را ارائه داده و میتوانست مدعی قهرمانی در لیگ هم باشد، اما کارتال که آخرین مربی پرسپولیس با میانگین ۲ امتیاز در هر بازی بود، به بهانهی شروع وضعیت جنگی و بحرانی در ایران، کشورمان را ترک کرد و به ترکیه رفت.
برای مقایسهی عملکرد او با دیگران باید تعداد بازیهای بیشتری داشته باشد، اما به هر حال پرسپولیس تیمی نیست که بتوان برای آزمون و خطای کار یک مربی به او فرصت داد. اگر مربیان سابق این تیم در ۱۰ بازی اول در کار خود باقی ماندند، یا خوب نتیجه گرفته بودند یا تیمشان خوب کار میکرد. زمان برانکو و در دوران اولیهی حضورش تیم پرسپولیس خوب نتیجه نمیگرفت، ولی در دوران وحید هاشمیان هم تیم بد نتیجه گرفته و هم بدترین بازیهای ۱۰ سال اخیر را انجام میدهد.