آشنایی با هکتور دو بورگوئین، مهاجم تیم‌های ملی آرژانتین و فرانسه؛ مردی از تبار دیپلمات لوئی شانزدهم

به گزارش صبح فوتبالی :

هکتور دو بورگوئین (Héctor De Bourgoing) زاده 23 ژوئیه 1934 در شهر پوساداس آرژانتین است. او با 172 سانتی‌متر قد در پست وینگر راست بازی می‌کرد. هکتور از تبار خاندان مشهور «دو بورگوئین» فرانسه بود. یکی از بزرگان تبار هکتور، ژان فرانسوا دو بورگوئین نام دارد که دیپلمات و بارون مطرحی بود و در زمان لوئی شانزدهم، سفیر فرانسه در اسپانیا بود. پدر هکتور یعنی فیلیپ آدولف دو بورگوئین، همانند اجدادش یک دیپلمات بود و در واتیکان فعالیت می‌کرد تا آن‌جایی که به کشور آرژانتین تبعید شد و زمین‌های بسیاری را در استان میسیونس این کشور خریداری کرد. هکتور نیز در زمین‌های پدرش که در نزدیکی بقایای هیئت‌های مذهبی یسوعیان قرار داشت، رشد کرد. مادر هکتور، اهل کشور اروگوئه بود و پدرش نیز با توجه به اصالت اشرافی خود، از تبعه فرانسه محسوب می‌شد. او در 12 سالگی پدرش را از دست داد و خیلی زود با سختی‌های زندگی خو گرفت. 

فوتبال، علاقه همیشگی هکتور در کودکی بود و او، پس از پایان تحصیلات، این ورزش را در تیم‌های پایه گوارانی و سپس تیم شهر زادگاهش، پوساداس، شروع کرد. شوت‌های قدرتمند و گلزنی از روی نقطه کرنر، ویژگی‌هایی بود که خیلی زود هکتور را به تیم‌های معروف آرژانتین شناساند. او در سال 1954 راهی باشگاه تایگر آرژانتین شد و در سطح بزرگسالان به میدان رفت. این وینگر فرانسوی‌الاصل، به سرعت در ترکیب تایگر جا افتاد و در مجموع دو فصل، آمار 102 بازی و 39 گل را به ثبت رساند. درخشش او در تور جیرا که در هفت کشور آمریکای مرکزی و جنوبی برگزار می‌شد، منجر به دعوتش به تیم ملی آرژانتین شد. او در سال 1957، با درخواست خوزه ماریا مینلا، سرمربی وقت ریورپلاته، راهی این باشگاه شد. در همان فصل نخست بود که این بازیکن با ریورپلاته به قهرمانی لیگ برتر آرژانتین رسید. هکتور به مدت دو سال در این باشگاه حضور داشت و آمار 26 بازی و 11 گل را ثبت کرد. 

در سال 1959، راه او از ریورپلاته جدا شد زیرا این باشگاه دیگر تمایلی به ادامه همکاری با او نداشت. در همین سال، باشگاه‌های فرانسوی که درگیر ممنوعیت جذب بازیکن خارجی بودند، تصمیم داشتند تا با پیدا کردن بازیکنان دورگه فرانسوی، این خلأ را در نقل و انتقالات‌شان جبران کنند. در نتیجه این امر، باشگاه نیس که در جستجوی بازیکنی با تبار فرانسوی بود، هکتور را برای تقویت کانال‌های کناری خود، برگزید. این بازیکن در سال 1969 با این باشگاه فرانسوی قرارداد بست و در نخستین گام برابر سدان در هفته چهارم دیویژن وان یا لیگ برتر فرانسه، به میدان رفت. بریس برابر موناکو در هفته 12، شروع درخشش هکتور در فوتبال فرانسه بود که به دو بریس دیگر در لیگ برابر استراسبورگ و لیموژه منتهی شد. او در جام باشگاه‌های اروپا نیز حضور داشت و پس از گلزنی برابر فنرباحچه در مرحله یک‌هشتم نهایی، در دیدار برگشت مرحله یک‌چهارم نهایی این تورنمنت، در دقیقه 44 بازی با رئال مادرید، کارت قرمز را از داور بازی دریافت کرد. 41 بازی و 17 گل، حاصل این فصل دو بورگوئین بود. 

در حالی که این بازیکن از ستارگان درخشان نیس در فصل 61-1960 بود، اخراج در دیدار مرحله یک‌چهارم نهایی کوپا فرانسه برابر سدان، دردسرهای بسیاری را برایش درست کرد. او در این مسابقه، به دلیل گل آفساید تیم حریف، خشمگین شد و به کمک داور لگد زد تا مشمول محرومیتی 9 ماهه شود. هکتور که در لیگ به دو هت‌تریک و سه بریس رسیده بود، پس از محرومیت، با آمار 29 بازی و 23 گل، فصل خود را به پایان رساند. او در دو فصل بعدی، آمارهای 26 بازی و 11 گل در فصل 62-1961 و 36 بازی و 23 گل در فصل 63-1962 را به ثبت رساند. او در سال 1963، راهی باشگاه مطرح فرانسه یعنی بوردو شد و تجربه جدیدی را در کشور اجدادی خود گذراند. نتیجه همکاری هکتور با بوردو، 31 بازی و 15 گل در فصل 64-1963، 33 بازی و 13 گل در فصل 65-1964، 28 بازی و 21 گل در فصل 66-1965، 27 بازی و 10 گل در فصل 67-1966، 38 بازی و 9 گل در فصل 68-1967 و 9 بازی و چهار گل در فصل 69-1968 بود. او در سال 1969 به ریسینگ پاریس پیوست و پس از شش گل در 18 بازی برای این باشگاه، در سال 1970 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

نخستین بازی ملی این بازیکن برای تیم ملی آرژانتین زیرنظر گیلرمو استابیله در سال 1956 برابر تیم ملی اروگوئه برگزار شد. پس از دو بازی برابر اروگوئه، این بازیکن به لیست نهایی تیم ملی آرژانتین در کوپا آمریکای 1957 رسید اما فقط در یک مسابقه برابر اکوادور به میدان رفت. آرژانتین در نهایت به قهرمانی این دوره کوپا آمریکا رسید تا هکتور به افتخار بزرگی در عرصه ملی دست یابد. پس از مهاجرت به فرانسه با پیشنهاد نیس، مدیران فدراسیون فوتبال فرانسه، تصمیم گرفتند تا این مهاجم گلزن را به تیم ملی کشورشان دعوت کنند. در راه حضور هکتور در تیم ملی فرانسه، موانع بسیاری وجود داشت که مهم‌ترین آن‌ها، قوانین وقت فیفا بود که پس از سواستفاده‌های مکرر تیم‌های ملی، تصمیم گرفته بود تا از حضور بازیکنان با دو تیم ملی مختلف، ممانعت کند. قرار بود تا این بازیکن در سال 1960، نخستین بازی ملی خود برای فرانسه را انجام دهد اما فیفا در پاسخ به فرانسوی‌ها اعلام کرد که تا این بازیکن به مدت سه سال در فرانسه اقامت نداشته باشد، مجوز حضورش در تیم ملی جدید صادر نمی‌شود.

تلاش‌های فرانسوی‌ها در نهایت به همان پاسخ فیفا منتهی شد تا هکتور در سال 1962، نخستین بازی ملی خود با پیراهن کشور پدربزرگ‌هایش را در دیدار برابر لهستان تجربه کند. او در این مسابقه، دروازه لهستان را باز کرد تا نخستین گل ملی‌اش با نخستین بازی ملی هماهنگ شود. این بازیکن پس از مسابقه برابر لهستان، در دیدار برابر ایتالیا نیز به میدان فرستاده شد و سپس برای مدتی طولانی، از تیم ملی فرانسه دور شد. او نتوانست تا با سیستم‌های مربی وقت فرانسه خو بگیرد و از این رو، از بازی‌های ملی کنار گذاشته شد. با این وجود، درخشش در بوردو، او را به لیست نهایی تیم ملی فرانسه در جام جهانی 1966 رساند تا هکتور پس از چهار سال، مجدداً در رده ملی دیده شود. این بازیکن در سه بازی ممکن جام جهانی 1966، تنها در دیدار دوم مرحله گروهی برابر اروگوئه بازی کرد. اگرچه هکتور در این مسابقه، تک‌گل فرانسوی‌ها را در شکست 1-2 برابر اروگوئه به ثمر رساند اما فرصت‌های بسیاری را با درخشش دروازه‌بان حریف، از دست داد. او پس از این تورنمنت، دیگر در رده ملی حضور نداشت. در سال 1971، مقامات فرانسوی، پاسپورت هکتور را باطل کردند زیرا او به تعهدات دولتی خود که شامل اعزام به خدمت سربازی می‌شد، عمل نکرد. در نتیجه، باقی عمر هکتور با پاسپورت اروگوئه‌ای‌اش که به لطف مادرش داشت، گذشت. او در 24 ژانویه 1993، در شهر بوردو، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و در سن 58 سالگی درگذشت.