کمیته انضباطی فوتبال؛ صلاحیت، تنبیهات و روند اعتراض به رأی

به گزارش صبح فوتبالی :

در فوتبال، علاوه بر شور و هیجانی که تماشاگران دارند، قوانینی وجود دارد که نظم و عدالت فوتبال حفظ شود. کمیته انضباطی فوتبال نهادی است که وظیفه او رسیدگی به تخلفات می باشد. کمیته انضباطی فوتبال دارای صلاحیت هایی می باشد که در ادامه به صورت کامل به آن می پردازیم. در بعضی مواقع شکایت قراردادی رخ می دهد که کمیته انضباطی فوتبال در آن ورود نمی کند و باید از طریق دادگاه های حقوقی رسیدگی انجام شود که این موضوع را نیز برایتان به صورت کامل باز می کنیم.

کمیته انضباطی و نقش آن در فوتبال

کمیته انضباطی در فوتبال نیز به عنوان یک نهاد قضایی شناخته می شود که منتهی مانند دادگاه ویژه روحانیت یا دادگاه نظامی، این نهاد در حوزه ورزشی فعالیت می کند.

این کمیته به رفتارهای نامناسب که در زمین فوتبال رخ می دهد، رسیدگی می کند. همچنین به فساد و گزارشات مربوط به تخلفات اخلاقی نیز ورود می کند.

انواع تخلفات مطرح در کمیته انضباطی

در فوتبال ممکن است تخلفات گوناگونی رخ دهد که می تواند بر روح ورزش و بازی تیم ها اثر بگذارد. مجازات های در نظر گرفته شده نیز براساس تخلفات متنوع است. برخی از تخلفاتی که ممکن است در بازی رخ بدهد عبارتند از :

1. زیر پا گذاشتن قوانین بازی : گرفتن کارت به دلیل تخلف انضباطی یا خطا کردن به صورت عمدی توسط بازیکن یکی از تیم ها

2. انجام رفتارهایی که در شان ورزش نمی باشد : درگیری لفظی بیا فیزیکی، فحاشی یا توهین کردن

3. فساد : گرفتن رشوه یا تبانی کردن یا عدم وجود شفافیت در قراردادها

برخی اقدامات کمیته انضباطی

مجازات های قابل اعمال شامل موارد زیر هستند:

• هشدار و توبیخ

• جریمه نقدی

• محرومیت از بازی یا فعالیت

• محرومیت از ورود به استادیوم

• بازی بدون تماشاگر

• باخت اجباری

• کسر امتیاز

• سقوط به لیگ پایین تر

• محرومیت از شرکت در مسابقات

چگونه مجازات اعمال می شود؟

برخی از تخلف ها به تکرار آن بستگی دارد. در صورتی که تکرار صورت گیرد، مجازات برای آن تیم یا شخص سنگین تر می شود.

• اگر کسی دوباره همون نوع تخلف رو مرتکب بشه، مجازات سنگین تر خواهد بود

• تکرار تخلف در مدت زمان مشخص (معمولاً در طول ۱۲ ماه) باعث تشدید مجازات می شود

• مجازات می تونه تا دو برابر افزایش پیدا کنه

تعلیق اجرای اقدامات انضباطی

نهاد قضایی می تونه اجرای مجازات رو با شرایط خاص به حالت تعلیق دربیاره:

• دوره تعلیق: معمولاً بین ۶ ماه تا ۲ سال

• شرایط: متخلف نباید در دوره تعلیق مرتکب تخلف مشابه بشه

• لغو تعلیق: اگر در دوره تعلیق دوباره تخلف بشه، مجازات قبلی به علاوه مجازات جدید اجرا می شه

• تبدیل به قطعی: اگر در دوره تعلیق تخلفی نباشه، مجازات ساقط می شه

کسر امتیاز: علاوه بر موارد بالا، نهاد قضایی می تونه در موارد خاص امتیازات تیم رو کسر کنه، مثلاً:

• دستکاری نتایج

• تخلفات مالی جدی

• عدم همکاری با تحقیقات

سقوط به لیگ پایین تر: در موارد بسیار جدی مثل فساد سیستماتیک یا دستکاری گسترده، ممکنه تیم به لیگ پایین تر سقوط داده بشه.

مرجع صالح به رسیدگی اختلافات مالی حوزه فوتبال

یکی دیگر از بخش های مربوط به دعاوی در حوزه فوتبال مسائل مالی است. همانطور که می دانید فوتبال طرفداران زیادی دارد و همین امر دلیلی بر محبوبیت این بازی و بالا رفتن رقم های قرارداد شده است.

اما بازی فوتبال علاوه بر جبنه تفریحی و نمایشی، جنب فنی هم دارد که جنبه فنی دارای قانون های خود می باشد که این قانون ها را فدراسیون فوتبال به اسم اساسنامه منتشر کرده است که شامل سه بخش می شود :

• کمیته انضباطی

• کمیته استیناف

• کمیته اخلاقی

در حوزه حقوق ورزشی، به ویژه اختلافات مالی میان بازیکنان، مربیان و باشگاه های فوتبال، همیشه این سوال پرسیده میشه که مرجع صالح برای رسیدگی به این دعاوی کدام است؟ کجا باید مراجعه کرد؟ اصلا برای این دعوای می شود وکیل کمک گرفت؟ اختلاف نظر میان حقوقدانان و متخصصان این رشته، ریشه در تفاوت رویکرد نسبت به ماهیت قراردادهای ورزشی و حدود استقلال نهادهای ورزشی دارد. گروهی با استناد به اصل ۱۵۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده ۱۰ آیین دادرسی مدنی، دادگاه های عمومی را مرجع ذاتی و صالح برای رسیدگی به هرگونه دعوای مالی دانسته اند. بر این مبنا، حتی در پرونده های ورزشی، اصل صلاحیت عام دادگاه ها نسبت به دعاوی خصوصی پابرجاست و آرایی از دیوان عالی کشور نیز این برداشت را تأیید کرده است.

در مقابل، دسته ای دیگر با تکیه بر بند ۱ ماده ۶۹ اساسنامه فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران، بر این باورند که اختلافات داخلی میان اعضای فدراسیون، شامل بازیکنان، باشگاه ها، مربیان و سایر افراد وابسته، باید در چارچوب نظام قضایی داخلی فوتبال حل وفصل شود. اساسنامه فدراسیون، رسیدگی به چنین دعاوی را در صلاحیت نهادهای قضایی ورزشی مانند کمیته انضباطی و کمیته وضعیت بازیکنان قرار داده است. از این رو، مرجع صالح نه دادگاه عمومی، بلکه ساختارهای شبه قضایی فدراسیون است که مطابق با مقررات فیفا و اصول حاکم بر داوری ورزشی عمل می کند.

این دو دیدگاه، در واقع برخورد دو نظام حقوقی را نشان می دهد که یکی مبتنی بر نظم عمومی و اقتدار دادگاه های کشوری و دیگری بر حاکمیت اراده و استقلال نهادهای تخصصی ورزشی. در عمل، تفکیک دقیق میان این دو گاهی دشوار است؛ زیرا قراردادهای ورزشی ماهیتی ترکیبی از روابط خصوصی و منافع عمومی دارند. برخی معتقدند در مواردی که اختلاف جنبه مالی صرف داشته و طرفین به عضویت رسمی فدراسیون درآمده اند، رسیدگی تخصصی در نهادهای ورزشی منطقی تر است؛ اما در صورت بروز اختلافی که اثرات اقتصادی گسترده یا تجاوز به حقوق عمومی را در پی داشته باشد، دادگاه های عمومی باید ورود کنند.

در تجربه عملی کشور، پرونده هایی که در این زمینه به جریان افتاده اند، مسیرهای متفاوتی را پیموده اند. در برخی استان ها، مانند کرج، تهران، اصفهان و خراسان رضوی، دعاوی فوتبال علاوه بر فدراسیون، در شعب تخصصی دادگستری نیز بررسی شده است و نقش وکلای پایه یک دادگستری در کرج، تهران، اصفهان و سایر استان ها در تبیین صلاحیت ها و رفع تعارض میان مراجع قضایی و ورزشی بسیار مؤثر بوده است. با توسعه نظام حقوق ورزشی در کشور و الزام به رعایت اصول فیفا، انتظار می رود در آینده، چارچوبی روشن تر برای مرز میان صلاحیت فدراسیون و دادگاه های عمومی تدوین شود تا نه استقلال ورزش آسیب ببیند و نه امنیت حقوقی ذی نفعان دچار تزلزل گردد.