
پس از پخش برنامه عادل فردوسیپور و مطرح شدن انتقاداتی درباره سفر هیئت فدراسیون فوتبال ایران به آمریکا، واکنشها و بحثهای گستردهای در فضای رسانهای و ورزشی شکل گرفت.
پس از پخش برنامه عادل فردوسیپور و مطرح شدن انتقاداتی درباره سفر هیئت فدراسیون فوتبال ایران به آمریکا، واکنشها و بحثهای گستردهای در فضای رسانهای و ورزشی شکل گرفت.
به گزارش صبح فوتبالی :
عادل فردوسی پور به تازگی در برنامه زنده خود اعلام کرده است فدراسیون فهرست ۹ نفره ای برای حضور در مراسم قرعه کشی جام جهانی داده و حضور این گروه ۹ نفره در شهر دبی و سفارت آمریکا، هزینه ای بالغ بر یک و نیم میلیارد تومان برای فدراسیون برجای گذاشته است.
اگرچه رسالت رسانه همواره مطالبه گری و پرسش جهت شفاف سازی امور می باشد اما برخورداری از نگاه منطقی و بی طرفانه نیز جزو ارزش های کلیدی رسانه ها می باشد. در همین راستا، در این مقاله قصد داریم به بررسی ادعاها و انتقادهای مطرح شده در برنامه زنده عادل فردوسی پور بپردازیم.
حضور این فهرست ۹ نفره صرفا بخاطر قرعه کشی جام جهانی نیست و این افراد بایستی در ورکشاپ های فیفا که شرکت در آنها الزامی می باشد در آمریکا حاضر باشند. ضمن اینکه حتی اگر بحث ورکشاپ ها مطرح نبود، باتوجه به اینکه در یک سال اخیر شرایط ورود ایرانیان به آمریکا در بدترین وضعیت خود قرار دارد، ریسک عدم دریافت روادید برای همه افراد ایرانی وجود دارد و طبیعی است که فدراسیون فوتبال برای مطمئن شدن از حضور حداقل چند نماینده در قرعه کشی جام جهانی که در روز ۱۴ آذر در واشنگتن دی سی برگزار می شود، محتاطانه عمل کند و برای تعداد بیشتری از افراد درخواست روادید آمریکا را نماید.
همچنین، بر بنابر مصاحبه امروز هدایت الله ممبینی دبیرکل فدراسیون فوتبال ایران، فیفا از فدراسیون فوتبال ایران درخواست یک فهرست ۱۰ ۱۱ نفره دیگر جهت حضور در ورکشاپ های مختلف نموده است. گفتنی است بخش اعظم هزینه های حضور این افراد در آمریکا توسط خود نهاد فیفا تامین می گردد.
نزدیک به ۲۶۰ روز دیگر به آغاز جام جهانی فوتبال باقی مانده است و بدیهی است که این فهرست ۹ نفره در میان نفرات اعزامی تیم ملی به جام جهانی هم قرار دارند و طبیعتا ادعای جذابیت حضور در آمریکا آن هم صرفا چند ماه زودتر ادعایی بی پایه و اساس است. ضمن اینکه جذابیت یک مسئله شخصی است و این حقیقت که کشور آمریکا برای عادل فردوسی پور مجری سابق صدا و سیما جذاب می باشد را نمی توان به سایر افراد تسری داد.
عادل فردوسی پور که سالها در صداوسیمای جمهوری اسلامی حضور داشته و خود را فرزند صدا و سیما می داند و با بودجه این رسانه رشد کرده است، گویا فراموش کرده که خودش به جام ملت های آسیا ۲۰۰۴ (چین)، جام جهانی ۲۰۰۶ (آلمان) و المپیک تابستانی لندن (۲۰۱۲) با بودجه صدا و سیمای جمهوری اسلامی اعزام شده است و نمی شود هزینه کرد برای اعزام به تورنمنت ها فقط در خصوص ایشان به صلاح باشد و در مورد دیگران خیر. یک پدیده یا به طور کلی برای همه افراد ناپسند است یا برای همه، پسندیده. اینکه اعزام تمامی افراد بیهوده و پرهزینه باشد اما اعزام شخص ما درست و الزامی باشد، بخش دیگری از بی انصافی های فضای رسانه ای است.