سرمربی نوجوانان: انتقادات ملی نیست؛ از سر منافع شخصی است

به گزارش صبح فوتبالی :

 تیم ملی فوتبال نوجوانان در فروردین ماه از جام ملت‌ها حذف شد و در حالی که باید در اوایل آذر در مسابقات انتخابی دوره جدید جام ملت‌های زیر 17 سال آسیا شرکت کند، حدود پنج ماه بدون با بلاتکلیفی در انتخاب کادر فنی سپری کرد و از اواسط شهریور بود که نام ارمغان احمدی به عنوان سرمربی جدید اعلام شد.

ارمغان احمدی که سابقه قهرمانی با سپاهان به عنوان نماینده ایران در مسابقات کافا را در کارنامه دارد، در فاصله کوتاهی که تا مسابقات داشت، تیمی را جمع و جور کرد که تا آخرین لحظه بیشترین شانس صعود را داشت. شاگردان او چین تایپه و فلسطین را بردند و با لبنان مساوی کردند و در حالی که صدرنشین گروه بودند، بازی آخر را به هند باختند و در صعود به جام ملت‌ها ناکام ماندند.

برای بررسی بیشتر شرایط تیم نوجوانان ایران گفت‌وگوی مفصلی با ارمغان احمدی سرمربی تیم انجام داد که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:
* تیم ملی با چه شرایطی روانه مسابقات شد؟

ما از تاریخ ۲۲ شهریور ماه کار را آغاز کردیم و بلافاصله فرآیند تست و ارزیابی بازیکنان را استارت زدیم. این ارزیابی‌ها که در دو یا سه روز فشرده انجام شد، شامل شناسایی بهترین استعدادها از سطح لیگ کشور و لیگ تهران بود. متأسفانه به دلیل محدودیت شدید زمانی که برای آماده‌سازی تیم داشتیم، تنها توانستیم حدود ۲۰۰ بازیکن خوب را در قالب ۷ اردو ارزیابی کنیم. ما چاره‌ای جز این نداشتیم که در کمترین زمان ممکن، نفرات نهایی را انتخاب کرده و لیست 23 نفره مد نظر خود را نهایی کنیم. در مجموع، ما فرصت پیدا نکردیم بیش از ۱۵ جلسه تمرین رسمی داشته باشیم؛ یک اردو در تهران و اردوی پایانی نیز دو روز قبل از اعزام به تایلند، در کیش برگزار شد و در آنجا هم نتوانستیم بازی دوستانه انجام دهیم.
* از روند آماده سازی راضی بودید؟

ما سعی کردیم از هر لحظه به بهترین شکل ممکن استفاده کنیم. اصول و مبنای کار ما بر این بود که با توجه به شناختی که از سطح تیم‌های حریف داشتیم (مانند تیم ملی لبنان که یک سال کار کرده بود)، بتوانیم حداقل‌ها را فراهم کنیم. پروسه آماده‌سازی یک تیم در سطح ملی نیازمند حداقل چند ماه زمان است، اما ما این محدودیت را پذیرفتیم. از ۲۲ شهریور ماه که استعدادیابی آغاز شد، به دلیل تداخل با بازی‌های لیگ تهران و کشور، امکان برگزاری اردوهای طولانی‌مدت وجود نداشت، چرا که تعطیلی لیگ‌ها موجب بروز مشکل می‌شد. با این حال، تلاش کردیم با تمرینات با کیفیت و برنامه‌ریزی فشرده، نفرات را در کنار هم قرار دهیم.

* آیا بازیکنان پیش از این در کنار یکدیگر سابقه بازی داشتند؟

خیر، بسیاری از این بازیکنان در سطح ملی تجربه مشترک نداشتند. تجربه بین‌المللی برای این رده سنی بسیار حیاتی است و من تأکید داشتم که کسب تجربه از طریق برگزاری چند بازی تدارکاتی با تیم‌های ملی ذهنیت بچه‌ها را برای بازی در سطح بین‌المللی آماده می‌کند. با وجود تمام این محدودیت‌ها، عملکرد بازیکنان در مسابقات، به نظر من فراتر از انتظاراتی بود که بر اساس زمان تمرینات می‌توانستیم داشته باشیم.

* به نظر خودتان کیفیت فنی تیم در مسابقات رضایت بخش بود؟

بله، ما بازی‌هایی را انجام دادیم که کیفیت فنی و فوتبالی بازیکنان ما در آن فوق‌العاده بود. بسیاری از کارشناسان نیز اذعان داشتند که عملکرد ما فراتر از حد انتظار بوده است. کسب ۷ امتیاز و جایگاه مثبت پنجم در مجموع مسابقات، نشان‌دهنده این کیفیت است.
* اما در بازی آخر حذف شدیم و بسیاری از هواداران از این اتفاق غافلگیر شدند.

از سه بازی اولمان هفت امتیاز گرفتیم و بازی آخر با هند میزبان بازی داشتیم و فقط بازی مستقیم ملاک تعیین جدول بود. یعنی مساوی و برد ما باعث صعودمان می‌شد و هند با پیروزی به دور بعد می‌رفت. در بازی آخر که تلویزیون هم پخش نکرد، نیمه اول با یک پنالتی که به ناحق (به نظر من) عقب افتادیم. در نیمه دوم، به دلیل یک اشتباه فردی کاملا بچه گانه، دروازه ما مجدداً باز شد. ناعادلانه عقب افتادیم و این‌ها بخشی از کم‌تجربگی این بازیکنان در آن سطح و آن شرایط جوی سنگین است که قبلا آن را تجربه نکرده بودند. با این حال، ما در همین بازی هم از لحاظ خلق موقعیت کاملا برتر بودیم ولی توپ‌هایمان به گل تبدیل نشد.

* به نظر شما مسئولیت این ناکامی با چه کسی است؟

مسئولیت هر نتیجه‌ای با سرمربی تیم است؛ این ذات مربیگری است. اما من معتقدم که این ناکامی صرفا به دلیل عملکرد فنی تیم نیست. برای رسیدن به اوج آمادگی، یک تیم نیازمند زمان مشخصی است تا به سیکل آماده‌سازی خود برسد، از جمله تعداد کافی بازی‌های تدارکاتی با ریتم مناسب. من روند آماده‌سازی را مقصر نمی‌دانم. مسئولیت نهایی با من است، اما خواهشم این است که مسائل را واقع‌بینانه بررسی کنیم و به دنبال راه‌حل باشیم، نه مقصر دانستن افراد مانند ارمغان احمدی.

* از همان ابتدا که شما به عنوان سرمربی انتخاب شدید، خیلی‌ها به این موضوع انتقاد داشتند. علتش چه بود؟

در سنوات قبلی معمولا سرمربیانی برای فوتبال ملی ما در رده پایه انتخاب می‌شدند که در باشگاه‌های بزرگ بازی کرده بودند و سابقه‌ای در رده پایه نداشتند و بیشتر بر اساس اسم و رسمشان یکی از تیم‌های ملی را بر عهده می‌گرفتند. از طرفی همیشه این بحث بود که فوتبال پایه نیازمندی خاص خودش را دارد و باید از مربیانی استفاده شود که در این رده کار کرده و نیازمندی‌ها را بشناسد چون فضای فوتبال پایه با بزرگسالان خیلی تفاوت دارد. بر همین اساس و طبق سابقه‌ای که من در سپاهان و تیم ملی جوانان داشتم به یکی از گزینه‌ها تبدیل شدم. مثل همه مصاحبه شدم و برنامه دادم. بحث من نیست، هر کسی که در فوتبال پایه کار کرده باشد می‌تواند این وظایف  را بر عهده بگیرد. مگر در سالهای قبل که روال جور دیگری بوده، نتایج بهتری گرفته شده؟ به نظرم آن انتقادات از طرف کسانی بود که به منافعشان نرسیده بودند.
* یعنی انتخاب خودتان برای این جایگاه را درست می‌دانید؟

صددرصد. من در فوتبال پایه زندگی کرده‌ام و از آن شناخت لازم را دارم. اگر این شناخت وجود نداشت، شک نکنید که الان روی نفرات انتخابی ما صحبت می‌شد. در صورتی که هر کسی بازی‌ها را دید از تیم ما به نیکی یاد کرد. همان کسانی که الان ناعادلانه حرف می‌زنند تا قبل از بازی با هند پیام دادند و اعلام کردند از بازی تیم لذت می‌برند و الان که نتیجه نهایی مطلوب نبوده، ورقشان برگشته است.

* همه از لزوم نگاه اصولی به فوتبال پایه می‌گویند اما انگار هیچوقت این اتفاق نیفتاده. کم‌کاری از طرف چه افرادی است؟

من نمی‌دانم روند انتخاب سرمربی تیم از کجا و چگونه شروع می‌شود و به چه صورت است. در فروردین ماه کار تیم ملی نوجوانان در جام ملت‌ها تمام شد و بعد از پنج ماه یعنی در ۱۵ شهریور وظیفه هدایت تیم به ما ابلاغ شد. شاید خیلی‌ها ندانند که پس از آن، حجمه بسیار زیادی از انتقادات علیه ما وارد شد؛ انتقاداتی که از جانب افراد منصفانه نبود و بیشتر منافع شخصی در آن دخیل بود. ما در این دو ماه تحت فشار شدیدی بودیم. حرف من این است که ارزیابی یک مربی پس از ۱۵ جلسه تمرین، چه در سطح باشگاهی و چه ملی، شکل نمی‌گیرد. تیم ملی اردوهای مقطعی دارد و ما مجبوریم بازیکنان را روز قبل از بازی‌ها جمع کنیم. من مسئولیت و ریسک این موضوع را پذیرفتم، اما به لحاظ فنی، تیم بسیار شایسته‌ای بود.

* خودتان قبل از بازی با هند کار را تمام شده نمی‌دانستید؟

به هیچ عنوان. ما برای برد به مصاف هند رفتیم و ذهنیت ما کاملا پیروزی بود. حتی در این بازی، ما از بالا پرس کردیم و چند موقعیت عالی ساختیم و گل اول را هم زدیم. استراتژی ما پیروزی بود، نه دفاع کردن و مساوی گرفتن. متأسفانه برخی فقط نتیجه را دیدند و عملکرد کلی تیم را ندیدند. در آن بازی، هند فقط دو توپ آورد و یک پنالتی از اشتباه فردی ما به دست آورد.

* وضعیت قرارداد شما با فدراسیون به چه صورت است؟

قرارداد من یک ساله است ولی منتظر تصمیم دوستان هستیم.

* ادامه همکاری با شما مشروط به صعود تیم نبود؟

نه چنین بند شرطی وجود نداشته. در این باره یک درخواست دارم که نه برای شخص خودم، بلکه به خاطر روند تیم است. ما نیاز داریم که زمان لازم در اختیارمان قرار داده شود تا بتوانیم بلندمدت کار کنیم. انتظار من این است که فرصت ادامه همکاری داده شود تا بتوانیم در این رده سنی کارهای بسیار خوبی انجام دهیم. ایمان قلبی من این است که اگر فرصت کافی و برنامه‌های تدارکاتی خوبی داشته باشیم، قطعا در فوتبال پایه به نتایج خوبی خواهیم سید. باید اعتماد لازم وجود داشته باشد. من از فدراسیون تشکر می‌کنم به خاطر فرصتی که به من داد و با انتخابی که انجام داد، این تابوشکنی به وجود آمد و امیدوارم همچنان به ما اعتماد کنند تا در مسیر پیش رو کارمان را ادامه دهیم.