چگونه پرس هوشمندانه کمپانی، قهرمان اروپا را به زانو درآورد؟ آنالیز تاکتیکی بایرن مونیخ - پاری سن ژرمن

به گزارش صبح فوتبالی :

طرفداری | پاری‌سن‌ژرمن تحت هدایت لوئیز انریکه در مسیر قهرمانی فصل گذشته‌ی لیگ قهرمانان اروپا عملکرد باشکوهی از خودش به نمایش گذاشت. بااین‌حال، درخشش ستارگان در چارچوب‌های تعیین‌شده و کارهای گروهی یکی از ویژگی‌های اصلی بهترین تیم‌های جهان است. در دیداری که سه‌شنبه شب بین پاری‌سن‌ژرمن و بایرن مونیخ به‌عنوان یکی از مدعیان جدی قهرمانی در رقابت‌های این فصل لیگ قهرمانان اروپا انجام شد، متوجه شدیم که تیم مونیخی به مرحله‌ای نزدیک شده که در آن بازیکنان تیم در کارهای فردی و جمعی به اوج هماهنگی با یکدیگر رسیده‌اند.

با وجود اخراج لوئیس دیاز در وقت‌های اضافه نیمه نخست، بایرن مونیخ به پیروزی ۲-۱ مقابل پاری‌سن‌ژرمن رسید. در نیمه دوم، همانطور که انتظار می‌رفت درخشش مانوئل نویر و تجمع بازیکنان مهمان در محوطه جریمه موجب حفظ پیروزی با یک یار کمتر شد. بااین‌حال، در نیمه اول و در شرایطی که دو تیم با تعداد نفرات برابر مقابل هم قرار گرفته بودند، بایرن مونیخ به‌ویژه در زمان‌هایی که مالکیت توپ را در اختیار نداشت، کاملاً تیم مسلط بر بازی بود.

پرس نفر به نفر بایرن مونیخ، تیم لوئیس انریکه را از کار انداخت و به آن‌ها اجازه داد تا روی ضدحملات به پاریسی‌ها ضربه بزنند. برای برابری نفرات با سه هافبک پاری‌سن‌ژرمن، دایو اوپامکانو جلو می‌کشید تا فابیان رویز را تحت فشار قرار دهد؛ اما از برجسته‌ترین جنبه‌های پرس فردی بایرن مونیخ، جابه‌جایی بی‌نقص و روان بازیکنان در تحویل دادن یار مستقیم خود به یکدیگر بود.

ونسان کمپانی در پاریس از نظر تاکتیکی بسیار هوشمندانه عمل کرد. چنان‌که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، سرژ گنابری در ابتدا موظف به پرس مارکینیوش بود، اما زمانی‌که مدافع میانی برزیلی برای برهم زدن نظم پرس بایرن به جلو حرکت کرد، او را به دیاز سپرد.

در ادامه، گنابری به سراغ یار مستقیم دیاز یعنی اشرف حکیمی رفت، در حالی‌که مارکینیوش توسط وینگر چپ بایرن مهار شده بود. پاری‌سن‌ژرمن تلاش کرد از سمت راست ترکیب‌سازی کند، اما مارکینیوش تحت فشار دیاز قرار گرفت و پاس بلند او توسط مدافعان بایرن مونیخ مهار شد.

یکی دیگر از ویژگی‌های پرس نفر به نفر بایرن مونیخ، آگاهی تیم از پوشش مدافعان میانی و دنبال کردن بازیکنانی از پاری‌سن‌ژرمن بود که سعی داشتند در فضای پشت مدافعان نفوذ کنند، هنگامی که یوناتان تا و اوپامکانو با یار مستقیم خود جلو می‌رفتند.

در یکی از این نمونه‌ها، مایکل اولیسه هنگام پرس خویچا کواراتسخلیا و فابیان رویز توسط تا و اوپامکانو، عقب می‌آید تا بردلی بارکولا را مهار کند و این موضوع به کنراد لایمر اجازه می‌دهد تا نونو مندس را دنبال کند؛ بازیکنی که به‌دنبال نفوذ در فضای پشت مدافعان میانی بایرن بود.

فردی

پرس نفر به نفر بایرن مونیخ با تمرکز بر تصاحب توپ‌های دوم در زمان بازی مستقیم بازیکنان پاری‌سن‌ژرمن تکمیل می‌شد.

در صحنه‌ای دیگر، یوناتان تا در نیمه زمین پاری‌سن‌ژرمن مشغول مهار عثمان دمبله بود و اوپامکانو (که در تصویر دیده نمی‌شود) آماده پرس فابیان در جناح چپ بود. هنگامی‌که لوکاس شوالیه توپ بلندی ارسال کرد، لایمر در حال دنبال کردن کواراتسخلیا بود که قصد داشت به فضای پشت مدافعان میانی بایرن نفوذ کند.

مهم‌تر از همه، یوسوا کیمیش و تا با هوشیاری نسبت به احتمال تصاحب توپ دوم عقب نشستند. تا در نهایت توپ را به‌دست آورند و مالکیت را برای بایرن مونیخ بازگردانند.

در نمونه‌ای دیگر، بایرن به‌طور نفر به نفر پرس می‌کرد؛ کیمیش در حال فشار بر شوالیه بود و مسیر پاس به ویلیان پاچو را می‌بست. دیاز آماده بود تا به‌سمت حکیمی برود، اما وقتی دروازه‌بان پاری‌سن‌ژرمن توپ بلندی ارسال کرد، او عقب نشست تا توپ دوم و برگشتی را پیش‌بینی کند.

یوسیپ استانیشیچ، اوپامکانو، لایمر و به شکلی غیرمنتظره گنابری، همگی بر اساس یارگیری فردی در آخرین خط بایرن قرار داشتند، اما موقعیت دیاز احتمال تصاحب توپ دوم را افزایش می‌داد. مدافع چپ بایرن در نبرد هوایی پیروز شد و توپ را با ضربه سر به‌سمت دیاز فرستاد..

هری کین پس از مسابقه در گفت‌وگو با شبکه beIN Sports گفت:

    ما اصول فوق‌العاده‌ای در نحوه پرس کردن خود داریم؛ این مسئله به عادات خوبی که هنگام بازی مستقیم حریفان و دفاع از توپ‌های دوم و جمع‌کردن آن‌ها داریم، مربویط می‌شوند. در نیمه نخست، از همین بخش بازی برایشان مشکلات زیادی ایجاد کردیم. همیشه می‌گوییم اگر تیمی بخواهد در برابر ما با پاس‌کاری از عقب بازی کند، به نفع ماست؛ چون از همان‌جا می‌توانیم موقعیت خلق کنیم. 

در واقع، دقیقاً چنین اتفاقی در نیمه اول برابر پاری‌سن‌ژرمن رخ داد؛ جایی‌که بیشتر موقعیت‌های بایرن مونیخ از انتقال سریع پس از بازپس‌گیری توپ به‌دست آمد.

در صحنه‌ی منتهی به گل اول دیاز، بایرن مونیخ برای شروع پرس نفر به نفر خود آرایش دفاعی می‌گیرد؛ در همین هنگام، اوپامکانو به اولیسه علامت می‌دهد که مندس را رها کرده و بر فابیان رویز فشار بیاورد. تا زمانی‌که توپ به مدافع میانی سمت چپ پاری‌سن‌ژرمن یعنی پاچو بازمی‌گردد، اولیسه و لایمر به‌ترتیب یار مستقیم خود، فابیان و کواراتسخلیا را تحت کنترل دارند و اوپامکانو نیز آماده است تا به‌سمت مندس حرکت کرده و او را پرس کند. پاس پاچو جرقه‌ی آغاز پرس بایرن را می‌زند و اوپامکانو با تصاحب توپ، ضدحمله‌ای را آغاز می‌کند که در نهایت به گل اول بایرن مونیخ منتهی می‌شود.

تکامل و اجرای بی‌نقص پرس نفر به نفر در برابر تیمی چون پاری‌سن‌ژرمن کاری نیست که به‌سادگی انجام شود؛ زیرا بازی سیال و روان این تیم در زمان مالکیت توپ، بازیکنان حریف را از جای خود بیرون می‌کشد و فضاهایی ایجاد می‌کند که با دوندگی‌های حساب‌شده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

با این حال، شاگردان کمپانی در نیمه نخست با جابه‌جایی نرم بازیکنان در یارگیری، پوشش فضای بین مدافعان میانی و آگاهی نسبت به توپ‌های دوم، به‌خوبی از عهده‌ی این چالش برآمدند.

آمار امید گل (xG) پاری‌سن‌ژرمن و بایرن مونیخ؛ برتری مطلق شاگردان ونسان کمپانی پیش از اخراج دیاز و در نیمه اول/ اتلتیک

پرس بایرن اهمیت کار گروهی در این سطح را به‌خوبی نشان داد. کمپانی در نشست خبری پس از بازی گفت:

در برابر تیمی چون پاری‌سن‌ژرمن، بدون مشارکت حتی یکی از بازیکنان‌تان هم نمی‌توانید کاری از پیش ببرید. این کار غیرممکن است. 

با این حال، سرمربی بایرن به جنبه‌ی دیگر ماجرا نیز اشاره کرد:

    باور دارم که کارهای گروهی از استعدادهای فردی سود می‌برند. بدون پیروزی اوپامکانو در نبردهایش با حریف مستقیم خود یا قدرت رهبری لایمر در جدالش با بارکولا، حتی به‌عنوان یک مجموعه هماهنگ هم نمی‌توان در چنین دیداری دوام آورد. 

این عملکرد، الگویی برای شکست دادن قهرمان اروپا بود و به‌احتمال فراوان، می‌تواند الگویی برای بایرن مونیخ باشد که در ماه می ۲۰۲۶ جای پاری‌سن‌ژرمن به‌عنوان قهرمان اروپا را بگیرد.

برگردان یادداشت Ahmed Walid از وب‌سایت