منچسترسیتی، تیمی تک‌نفره؛ آیا مشکلات عمیق تیم زیر سایه درخشش هالند پنهان شده است؟

به گزارش صبح فوتبالی :

منچسترسیتی پس از پیروزی ۱-۰ مقابل برنتفورد، به سه امتیازی صدر جدول لیگ برتر رسید. با این حال، عملکرد این تیم به‌ندرت نشان‌دهنده آمادگی برای آغاز یک حمله تمام‌عیار به سوی قهرمانی این فصل بود.

برای کسب هر سه امتیاز در برابر تیم سخت‌کوش کیت اندروز، تنها یک گل از ارلینگ هالند کافی بود. اما قهرمان پیشین لیگ برتر در جریان این پیروزی شکننده، بارها از خطر دریافت گل گریخت. برنتفورد در طول بازی شش شوت به سمت دروازه منچسترسیتی شلیک کرد که یکی از آن‌ها موقعیت تک‌به‌تک ایگور تیاگو، مهاجم اصلی این تیم، بود. با این حال، خروج به‌موقع جانلوئیجی دوناروما هرگونه شانس گل تساوی را از برنتفورد گرفت.

با وجود این، منچسترسیتی بار دیگر به هالند وابسته بود تا با گلزنی، تیم را از یک نتیجه ناامیدکننده نجات دهد. گل نیمه اول این مهاجم نروژی، هرچند نشانه‌ای از استعداد بی‌نظیر او بود، بار دیگر نشان داد که منچسترسیتی تا چه حد برای حفظ روند موفقیت خود به گل‌ها و پاس‌گل‌های او وابسته است.

هالند در هفت بازی ابتدایی لیگ این فصل، با ثبت ۹ گل و یک پاس گل، آماری خیره‌کننده به جا گذاشته است. هرچند این عملکرد تحسین‌برانگیز است، اما نشان‌دهنده این واقعیت نیز هست که ۶۷ درصد از کل گل‌های منچسترسیتی در این رقابت‌ها به او وابسته بوده است. همان‌طور که در نمودار بالا نشان داده شده، تنها دو تیم در این فصل به ستاره‌های خط حمله خود بیش از منچسترسیتی وابسته‌اند: برنلی با جیدون آنتونی (با نقش مستقیم در ۷۱ درصد از گل‌های تیم) و بورنموث با آنتوان سمنیو (با نقش در ۸۲ درصد از گل‌های تیم). با این حال، حتی تلاش‌های هالند نیز نتوانسته منچسترسیتی را از شروع نسبتاً ضعیف این فصل نجات دهد.

پس از هفت بازی، قهرمان پیشین انگلیس با ۱۳ امتیاز در جایگاه پنجم جدول لیگ برتر قرار دارد. هرچند قضاوت درباره عملکرد تیم در چند بازی ابتدایی زود است، اما این امتیازات به‌مراتب کمتر از آن چیزی است که منچسترسیتی معمولاً در این مقطع از فصل کسب می‌کرد. همان‌طور که نمودار زیر نشان می‌دهد، تیم گواردیولا هرگز شروعی ضعیف‌تر در تاریخ لیگ برتر نداشته است. دلایل این افت عملکرد چندان پیچیده نیست.

هرچند تیم گواردیولا در پنج بازی از ۱۰ بازی ابتدایی خود کلین‌شیت کرده، اما در پنج بازی دیگر هشت گل دریافت کرده است. علاوه بر این دفاع متزلزل، بازیکنان هجومی تیم نیز نتوانسته‌اند حمایت لازم را از هالند در خط حمله به عمل آورند. جرمی دوکو (یک گل و سه پاس گل در هشت بازی)، ساوینیو (یک گل در شش بازی)، و برناردو سیلوا (یک پاس گل در هشت بازی) نتوانسته‌اند انتظارات را برآورده کنند. به جز فیل فودن (با دو گل و دو پاس گل در هفت بازی)، گواردیولا برای کسب پیروزی در کنار هالند، به سختی می‌تواند به بازیکنان خلاق خود تکیه کند.

شاید دلیل این ناکامی، عدم هماهنگی سریع بازیکنان جدید یا تکیه بیش از حد گواردیولا بر بازیکنان باتجربه‌ای باشد که اوج دوران حرفه‌ای خود را پشت سر گذاشته‌اند. با این حال، عملکرد ۱۰ بازی ابتدایی فصل نشان می‌دهد که تعداد کمی از بازیکنان منچسترسیتی به استانداردی رسیده‌اند که پیش‌تر به‌راحتی و سال‌به‌سال آن را تعیین می‌کردند.

اگر درخشش هالند نبود، جایگاه منچسترسیتی در جدول لیگ به‌مراتب پایین‌تر می‌بود. اگر برنتفورد راهی برای مهار این استعداد نروژی در بازی یکشنبه پیدا می‌کرد، هواداران منچسترسیتی نگرانی‌های بسیار بیشتری درباره فرم تیم گواردیولا داشتند.