به بهانه درگذشت آندری چمرکین، قوی‌ترین مرد المپیک ۱۹۹۶؛ از رکوردشکنی در آتلانتا تا چهار طلای وزنه‌برداری جهان

به گزارش صبح فوتبالی :

طرفداری | آندری چمرکین (Andrei Chemerkin) زاده 17 فوریه 1972 در شهر سولنچدولسک در شوروی سابق و روسیه کنونی است. او از کودکی در ورزش‌های مختلفی همانند فوتبال و دو و میدانی فعال بود اما در 14 سالگی و تمرینات قدرتی با ولادیمیر کنیگا در یک باشگاه ورزشی، او به وزنه‌برداری علاقه‌مند شد. نخستین رکورد چمرکین در وزته‌برداری، 75 کیلوگرم در یک‌ضرب و 95 کیلوگرم در دو ضرب بوده است. نخستین مدال چمرکین در مسابقات قهرمانی اروپای سال 1993 به دست آمد؛ جایی که این وزنه‌بردار در دسته سنگین‌وزن یا 108+ آن، پس از مهار وزنه 240 کیلوگرمی در حرکت دو ضرب، با مجموع 425 کیلوگرم، مدال نقره اروپا را پس از مانفرد نرلینگر آلمانی به دست آورد. او در مسابقات جهانی همین سال، پایین‌تر از دو رقیب آلمانی یعنی رونی ولر و نرلینگر، با 435 کیلوگرم، مدال برنز را به دست آورد. چمرکنی در قهرمانی 1994 اروپا، با عملکرد بسیار خوب خود در هر دو حرکت و ثبت 200 کیلوگرم در یک‌ضرب و 250 کیلوگرم در دو ضرب، با 450 کیلوگرم در مجموع دو حرکت به طلای اروپا رسید. با این وجود، درخشش الکساندر کورلوویچ در مسابقات قهرمانی جهان همین سال، چمرکین را با مجموع دو حرکت 452.5 کیلوگرم در استانبول، به مدال نقره رساند. او در سال 1995، انتقام مسابقات سال 1993 را از مانفرد نرلینگر آلمانی گرفت و با 442.5 کیلوگرم به دومین طلای متوالی‌اش در قهرمانی اروپا رسید. چمرکین در مسابقات قهرمانی جهان همین سال، یک آلمانی دیگر با نام رونی ولر را پیش رویش می‌دید و در نهایت با مهار مجموع 442.5 کیلوگرم، طلای قهرمانی جهان را برای نخستین بار به دست آورد.

پس از یک دو طلای شیرین سال 1995، روس‌ها با امیدواری فراوانی، چمرکین را به المپیک 1996 آتلانتا اعزام کردند تا در نخستین المپیک‌شان، پس از فروپاشی شوروی، نماینده قدرتمندی را در دسته سنگین‌وزن یا 108+ کیلوگرم داشته باشند. این مرد روس با وزن 165.47 کیلوگرم راهی آتلانتا شد و در نخستین حرکتش در بخش یک‌ضرب، وزنه 190 کیلوگرم را بالا برد. پس از مهار وزنه 197.5 کیلوگرمی در دومین حرکت، این مرد روس از مهار وزنه 202.5 کیلوگرم در سومین حرکت بازماند. با این نتایج، چمرکین تا پیش از شروع بخش دو ضرب، پایین‌تر از رونی ولر آلمانی و استفان بوتف استرالیایی، در رده سوم رده‌بندی قرار داشت. او در دو حرکت بخش دو ضرب، وزنه‌های 240 و 250 کیلوگرمی را بالای سر برد تا همانند بوتف، پایین‌تر از ولر قرار داشته باشد. پیش از آخرین حرکت دو ضرب، هیجان در سالن وزنه‌برداری به اوج خود رسیده بود زیرا قدرتمندترین مرد المپیک آتلانتا، سه مدعی جدی داشت. پس از ناموفقیت بوتف در مهار وزنه 255 کیلوگرمی، ولر به مهار این وزنه رسید تا آخرین حضور چمرکین روی استیج، تعیین‌کننده نتیجه نهایی مسابقات باشد. چمرکین وزنه 260 کیلوگرمی را انتخاب کرد و هیجان سالن را بیش از پیش کرد. مهار این وزنه باعث شد تا چمرکین در نخستین حضور روسیه در ادوار المپیک، به عنوان کشوری مستقل از شوروی، طلای سنگین‌وزن وزنه‌برداری را تصاحب کند. او علاوه بر رکوردشکنی در دو ضرب المپیک، رکورد مجموع وزنه‌های این مسابقات را با 457.5 کیلوگرم شکست.

پس از المپیک آتلانتا، چمرکین به قهرمان کشور روسیه تبدیل شد و از دولت این کشور، جوایزی همچون یک خانه، دو اتومبیل و نشان شجاعت سرزمین استاوروپول را دریافت کرد. پیروزی برابر رونی ولر آلمانی، اتفاقی بود که در مسابقات قهرمانی 1997 جهان نیز تکرار شد و چمرکین با مهار مجموع 462.5 کیلوگرم، بار دیگر در عرصه جهانی درخشید. از سال 1998، دسته‌بندی مسابقات وزنه‌برداری کلاس سنگین‌وزن به 105+ کیلوگرم تغییر کرد. از این رو، این وزنه‌بردار در دو دوره بعدی مسابقات قهرمانی جهان در این کلاس، مجموع 437.5 کیلوگرم را در سال 1998 و 457.5 کیلوگرم را در سال 1999 مهار کرد تا دو طلای جهانی دیگر را به افتخاراتش اضافه کند. با این وجود، رونی ولر آلمانی پس از شکست در المپیک و قهرمانی جهان، در مسابقات قهرمانی اروپای 1998، چمرکین را شکست داد تا این وزنه‌بردار روس، پس از مدت‌ها به مدال نقره بسنده کند.

دومین طلای متوالی المپیک، مهم‌ترین هدف چمرکین، پیش از افتتاحیه المپیک 2000 سیدنی بود. با این وجود، عملکرد چمرکین در یک‌ضرب، او را پایین‌تر از رقبای دیگرش یعنی حسین رضازاده از ایران، آشوت دنیلیان از ارمنستان و رونی ولر از آلمان قرار داد. این وزنه‌بردار روس در سه حرکت یک‌ضرب خود، وزنه‌های 190، 200 و 202.5 کیلوگرم را مهار کرد. او در دو ضرب، سعی بر جبران نتایجش داشت و در دو حرکت نخست، وزنه‌های 250 و 260 کیلوگرم را بالای سر برد. با این وجود، عدم مهار وزنه 272.5 کیلوگرمی، علاوه بر مدال طلا، مدال‌های دیگر این دوره از المپیک را از چمرکین گرفت تا او به رتبه چهارم این مسابقات دست یابد. پس از المپیک، مثبت‌شدن تست مواد ممنوعه دنیلیان ارمنی باعث شد تا چمرکین به مدال برنز المپیک سیدنی برسد. آخرین حضور چمرکین در وزنه‌برداری، مسابقات قهرمانی جهان در سال 2001 بود؛ جایی که او با مهار مجموع 442.5 کیلوگرم، مدال برنز را تصاحب کرد. او قصد داشت تا برای حضور در المپیک 2004 آتن تلاش کند اما دیری نپایید که خستگی تمرینات باعث شد تا او از دنیای وزنه‌برداری خداحافظی کند. او در روز 12 سپتامبر 2025، در سن 53 سالگی دار فانی را وداع گفت و جامعه وزنه‌برداری جهان را شوکه کرد. چمرکین، علاوه بر قدرت بالای خود با شوخی‌ها و بذله‌گویی‌هایش در مواجهه با خبرنگاران شناخته می‌شود. در کارنامه چمرکین، یک طلا و یک برنز در المپیک، چهار طلا، یک نقره و دو برنز در قهرمانی جهان و دو طلا و دو نقره در قهرمانی اروپا می‌درخشد.