اشک‌های رونالدو: فصلی برای فراموشی!

به گزارش صبح فوتبالی :

النصر فصل جاری را با عزمی راسخ برای تغییر وضعیت آغاز کرد و پروژه‌ای فنی و جاه‌طلبانه را با جذب بازیکنان باکیفیت در پست‌های کلیدی پیش برد. یکی از برجسته‌ترین خریدهای این فصل، قرارداد با مهاجم کلمبیایی، جان دوران، بود که پس از ارزیابی‌های فنی که نیاز تیم به مهاجمی تعیین‌کننده را تأیید کرده بود، برای تقویت خط حمله به تیم پیوست.

اما آنچه روی کاغذ پروژه‌ای قدرتمند به نظر می‌رسید، در زمین بازی به واقعیت منجر نشد. النصر خیلی زود در رقابت‌های لیگ به مشکل برخورد و شکست‌های تلخی مقابل رقبای مستقیم متحمل شد که شانس رقابت برای قهرمانی لیگ حرفه‌ای عربستان را حتی با وجود لغزش‌های رقبا، الاتحاد و الهلال، در چند بازی،  از دستش گرفت.

النصر در طول فصل در چهار رقابت اصلی شرکت کرد، اما در هیچ‌یک به موفقیت نرسید. در لیگ، به مقام سوم بسنده کرده و پشت سر الاتحاد و الهلال قرار گرفته است. در جام حذفی، خیلی زود در مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل التعاون حذف شد؛ نتیجه‌ای که موجی از خشم هواداران را به دلیل عملکرد ضعیف و تاکتیک‌های ناکارآمد برانگیخت.

در سوپرجام عربستان نیز النصر بار دیگر مقابل الهلال با نتیجه سنگین 4-1 شکست خورد؛ نتیجه‌ای که مانند زنگ خطری بود که شکاف بین دو تیم را از نظر ثبات و آمادگی فنی نشان داد.

ضربه نهایی در رقابت‌های آسیایی بود؛ النصر در نیمه‌نهایی لیگ نخبگان آسیا با شکست دردناک 3-2 مقابل کاوازاکی فرونتاله ژاپن از دور رقابت‌ها کنار رفت. با وجود تلاش‌های فردی در دقایق پایانی، تیم نتوانست بر ضعف سازماندهی و انضباط تاکتیکی که مشخصه حریف بود، غلبه کند.

عملکرد فنی تنها موضوع بحث نبود؛ تصمیم‌های مدیریتی نیز با نوسانات زیادی همراه بود. در تابستان، تاجر ابراهیم المهیدب به عنوان رئیس هیئت‌مدیره باشگاه منصوب شد، اما دوره‌اش کوتاه بود و در آگوست 2024، کمتر از سه ماه پس از انتصاب، استعفا داد. این اقدام به عنوان نشانه‌ای از فشارهای داخلی و تداخل در اختیارات مدیریتی تفسیر شد.

پس از آن، تغییر دیگری در سطح مدیرعامل رخ داد؛ ماجد الجمعان جایگزین گیدو فینجا، مدیرعامل ایتالیایی، شد تا ساختار مدیریتی تنظیم شود و مدلی حرفه‌ای‌تر پیاده‌سازی گردد. اما این تغییرات تأثیر مثبتی بر نتایج نداشت و بعدها به عنوان یکی از عوامل تضعیف ثبات کلی تیم شناخته شد.

از نظر فنی، لوئیس کاسترو، مربی پرتغالی، فصل را آغاز کرد، اما پس از شروعی ضعیف در رقابت‌های داخلی و قاره‌ای، در سپتامبر 2024 اخراج شد. استفانو پیولی، مربی ایتالیایی، جانشین او شد و هواداران النصر به او دل بستند تا تعادل را به تیم بازگرداند. اما او با تیمی ناقص مواجه شد و نتوانست سبک خود را به‌طور کامل پیاده کند، هرچند در میانه فصل بهبود تاکتیکی اندکی نشان داد.

ناکامی این فصل بحث درباره پروژه النصر را دوباره زنده کرد؛ پروژه‌ای که با وجود تزریق پول و جذب بازیکنان، همچنان از فقدان هویت فنی و ثبات مدیریتی رنج می‌برد. هوادارانی که سکوها را پر می‌کنند و با اشتیاق اخبار تیم را دنبال می‌کنند، اکنون خواستار ارزیابی جامع در ساختار فنی، مدیریتی و بازیکنان خارجی هستند که نتوانستند ارزش مورد انتظار را به تیم اضافه کنند.

در نهایت، این فصل النصر بدون هیچ جامی به پایان رسید، در فصلی پر از تصمیم‌های گیج‌کننده، عملکرد پرنوسان و انتخاب‌های ناموفق در کادر فنی و مدیریتی. سؤال اینجاست: آیا النصر از اشتباهات این فصل درس خواهد گرفت یا چرخه تغییرات ادامه خواهد یافت؟