بازیکنان مشترک چلسی و بارسا؛ ستاره هایی که هر دو پیراهن را پوشیدند؛ از فابرگاس تا پدرو

به گزارش صبح فوتبالی :

باشگاه‌های چلسی و بارسلونا از پرافتخارترین تیم‌های تاریخ فوتبال اروپا هستند و همیشه ستاره‌های بزرگی را در ترکیب خود داشته‌اند. در میان نسل‌های مختلف، تعدادی از بازیکنان هم بوده‌اند که سابقه حضور در هر دو تیم را دارند؛ بازیکنانی که مسیر حرفه‌ای متفاوتی طی کردند اما رد پای خود را در تاریخ هر دو باشگاه گذاشتند. در ادامه با مهم‌ترین چهره‌های مشترک این دو تیم آشنا می‌شویم.

مارک کوکوریا

بی‌تردید یکی از بهترین مدافعان چپ حال حاضر جهان است. کوکوریا که فوتبالش را از اسپانیول آغاز کرد، سپس به آکادمی بارسلونا پیوست و سال‌ها برای تیم «بارسلونا ب» بازی کرد، اما هرگز به تیم اصلی نرسید. پس از دوران قرضی و سپس انتقال دائمی به ختافه، او راهی برایتون شد و در نهایت در سال ۲۰۲۲ به چلسی پیوست. او اکنون یکی از مهره‌های کلیدی استمفوردبریج است و از نظر اهمیت در تیم فقط پس از کول پالمر و شاید هم مویسس کایسدو قرار می‌گیرد.

پیر‌امریک اوبامیانگ

دوران اوبامیانگ در هر دو باشگاه کوتاه بود؛ او ۲۴ بازی برای بارسلونا و ۲۱ بازی برای چلسی انجام داد. آمار گلزنی او در اسپانیا بسیار بهتر بود و ۱۳ گل زد، در حالی که در چلسی تنها ۳ بار موفق به گلزنی شد. او اکنون در ۳۶ سالگی برای مارسی بازی می‌کند.

دکو

دکو هافبکی تهاجمی و تماشایی بود؛ با وقار در مالکیت توپ و هوش تاکتیکی بالا. این بازیکن پرتغالی دو قهرمانی لیگ قهرمانان را به دست آورد؛ یکی با پورتو و دیگری با بارسلونا. او در چلسی نیز موفق به کسب لیگ برتر و دو جام حذفی شد.

ساموئل اتوو

بهترین سال‌های دوران اتوو در بارسلونا رقم خورد. او در ابتدای دوران فوتبالش مدتی کوتاه در رئال مادرید بود، اما در نوکمپ بود که خود را به‌عنوان یکی از بهترین مهاجنان دهه ۲۰۰۰ ثابت کرد. باوجود اینکه پپ گواردیولا اعلام کرده بود او در برنامه‌هایش جایی ندارد، اتوو در فصل تاریخی سه‌گانه ۳۶ گل به همراه لیونل مسی و تیری آنری به ثمر رساند. پس از حضور در اینتر و آنژی، اتوو با قراردادی کوتاه‌مدت به چلسی پیوست؛ جایی که او به‌خاطر شادی پس از گل معروف «پیرمرد»، واکنشی به حرف‌های مورینیو درباره سنش، در یادها مانده است.

سسک فابرگاس

با وجود داشتن ویترینی مملو از جام شامل یک جام جهانی، دو قهرمانی اروپا، دو لیگ برتر انگلیس و یک لالیگا، فابرگاس هرگز لیگ قهرمانان را فتح نکرد. او با چلسی قهرمان لیگ اروپا شد و پیش‌تر هم با بارسلونا سوپرجام اروپا را به دست آورد.

ژوائو فلیکس

با اینکه در آغاز کار بسیار امیدوارکننده بود، اما برای ژوائو فلیکس هنوز همه‌چیز آن‌طور که باید پیش نرفته است. اتلتیکو مادرید در سال ۲۰۱۹ با پرداخت ۱۲۶ میلیون یورو او را خرید؛ اما پس از به‌وجود آمدن اختلاف با دیگو سیمئونه، ابتدا به چلسی و سپس به بارسلونا قرض داده شد. او اولین بازیکن تاریخ چلسی شد که در اولین بازی خود از زمین اخراج می‌شود؛ رکوردی که قطعاً برایش خوشایند نیست.

پدرو

پدرو یکی از پرافتخارترین بازیکنانی است که برای هر دو باشگاه بازی کرده است. او در بارسلونا بخشی از دوران طلایی گواردیولا بود و در فینال لیگ قهرمانان سال ۲۰۱۱ هم گل زد. در چلسی نیز لیگ برتر، جام حذفی و لیگ اروپا را فتح کرد و بارها در لحظات حساس گل‌های مهمی به ثمر رساند.

ریکاردو کوارشما

دوران حضور کوارشما در بارسلونا هیچ‌گاه به موفقیت نرسید و دوران قرضی او در چلسی در سال ۲۰۰۹ نیز چندان به یادماندنی نبود. او بازیکنی فوق‌العاده با استعداد بود و در تیم‌های دیگر لحظات درخشانی ساخت، اما حضورش در لندن و کاتالونیا بسیار کم‌رنگ بود.

آندریاس کریستنسن

کریستنسن، مدافعی مدرن و حرفه‌ای، محصول آکادمی چلسی است. او به چلسی کمک کرد تا در سال ۲۰۲۱ قهرمان لیگ قهرمانان شود، سپس به‌صورت آزاد راهی بارسلونا شد. او در بارسا تبدیل به بازیکنی قابل اعتماد و آرام شده و حتی گهگاه در میانه میدان نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مارک گیو

این مهاجم جوان در بارسلونا مطرح شد و سپس در سال ۲۰۲۴ به چلسی منتقل شد. او به‌خاطر قدرت بدنی بالا و توانایی گلزنی غریزی‌اش شناخته می‌شود و آینده روشنی برایش پیش‌بینی می‌شود.

مارکوس آلونسو

پس از کسب لیگ برتر و لیگ قهرمانان با چلسی، آلونسو به بارسلونا رفت و به‌عنوان گزینه‌ای قابل اعتماد در ترکیب تیم نقش‌آفرینی کرد. توانایی بازی در دفاع چپ و دفاع میانی، او را در مقاطع کمبود بازیکن تبدیل به مهره‌ای مهم می‌کرد.

آیدور گودژونسن

گودژونسن، که در چلسی بسیار محبوب بود، بعدها به بارسلونا پیوست و در سال ۲۰۰۹ لیگ قهرمانان را با این تیم فتح کرد. او بازیکنی باهوش، تکنیکی و پرتلاش بود و در دوره گذار بارسلونا به دوران گواردیولا تأثیرگذار ظاهر شد.

وینستون بوگارد

یکی از جنجالی‌ترین قراردادهای تاریخ فوتبال. بوگارد پس از حضور در آژاکس و بارسلونا، به چلسی رفت اما تقریباً هیچ‌وقت بازی نکرد. او با وجود بازی نکردن، به‌خاطر نپذیرفتن جدایی از باشگاه تا پایان قرارداد، به شخصیتی معروف در تاریخ لیگ برتر تبدیل شد.

اوریول رومئو

رومئو از آکادمی بارسلونا به چلسی پیوست و در ابتدا بسیار امیدوارکننده ظاهر شد، اما مصدومیت‌ها مانع پیشرفت او شدند. او پس از دوران موفق در ساوتهمپتون، در سال ۲۰۲۳ به بارسلونا برگشت و عمق بیشتری به خط میانی این تیم داد.

بودوین زندن

زندن پس از دورانش در بارسلونا به چلسی پیوست و باوجود مصدومیت‌ها عملکرد خوبی داشت. او وینگری همه‌کاره بود که توانایی بازی در مرکز میدان را نیز داشت. بعد از دوران بازیگری، در مربیگری نیز به چهره‌ای محترم تبدیل شد.

امانوئل پتی

این قهرمان جام جهانی پس از فصل موفقش همراه آرسنال، به بارسلونا رفت اما سپس به چلسی منتقل شد؛ جایی که دوران پایدارتری را پشت سر گذاشت و با تجربه و استحکامش خط میانی تیم را تقویت کرد.

آلبرت فرر

فِرِر یکی از اعضای مهم «تیم رویایی» بارسلونا در دوران یوهان کرایف بود. او بعدها پنج سال در چلسی بازی کرد و یکی از چهره‌های مهم ورود این تیم به دوران مدرن لیگ برتر محسوب می‌شود.

جولیانو بلتی

نام بلتی برای همیشه با گل قهرمانی بارسلونا در فینال لیگ قهرمانان ۲۰۰۶ گره خورده است. او در چلسی نیز تبدیل به بازیکنی محبوب شد؛ به‌خصوص به‌خاطر قدرت بازی در چند پست و شوت‌های از راه دور تماشایی‌اش.